معرفی نقاش معروف اگون شیله
"اِگون شیله" در دامان اکسپرسیونیسم پرورش یافت و از نمایندگان اصلی این مکتب در اتریش به شمار می رفت اما پس از مدت کوتاهی، سبکی اصیل و مستقل آفرید و موفق شد به دردها و اضطراب های زندگی خود فرم هنری بدهد.
"اِگون شیله" پیکر آدمی را از زوایایی ناراحت و در حالت هایی غیرعادی ترسیم می کند؛ به گونه ای که از آثار او حسی از هراس و اضطراب به بیرون می تراود.
این در حالیست که پیکره های آثار او، بیش از آنکه القا کنندۀ کشش جنسی باشند، بی پناهی و سرگشتگی را باز می نمایانند و برهنگی فیگورها بیان کنندۀ حسی از درد، عذاب درونی، مرگ و نابودی است.
"اِگون شیله" برای قلمرو آفرینش هنری، هیچ مرز و مانعی را به رسمیت نمی شناخت و آشکارا بر این باور بود که جلوگیری از هنر، جنایت است.
"میلِن فارمِر" خوانندۀ کانادایی-فرانسوی، در سال ١٩٩٩ ترانه ای را در ستایش هنرمند مورد علاقۀ خود "اگون شیله" خوانده است که در آن به تابلوی "زن ایستادۀ برهنه" نیز اشاره کرده و حتی لوگوی این تک آهنگ، با الهام از امضای "اگون شیله" طراحی شده است.
